Getuige zijn van heling

Begin dit jaar krijg ik een mail van een jonge vrouw die al veel heeft meegemaakt in haar leven. Sinds haar zevende heeft ze NMO: Neuromyelitis Optica, ook bekend als de ziekte van Devic. Het is een auto-immuunziekte van het centrale zenuwstelsel (hersenen en ruggenmerg) en het is een zusje van MS.

Haar relatie is uit, ze is zeer veel aangekomen door het slikken van prednison voor haar ziekte. Haar grootste angst is dat ze alle kilo’s die ze is aangekomen niet meer kwijt zal raken. Ze voelt zich niet trots op zichzelf. Ze is haar relatiebreuk aan het verwerken en is daardoor in een periode van emotie-eten gekomen. Er is ook geen gevoel van veiligheid meer, niet in haar lichaam maar ook niet buiten haarzelf. Ook is er een erge slik- en stikangst aanwezig. Er kan door haar ziekte soms veel speeksel zijn wat ze niet weggeslikt krijgt.
En doordat ze het vertrouwen in haar lichaam aan het kwijtraken is worden al haar problemen erger en erger. Haar grote wens is om verder te kunnen in het leven, mailt ze me.

De eerste keer dat ze bij mij binnenkomt zie ik een kordate jonge dame, die al veel te veel heeft meegemaakt, maar die ondanks alles een enorme doorzetter is. Ze wil een gezond leven lijden, beter met negatieve emoties om leren gaan en ze gaat zeker niet stoppen voordat het haar lukt. We binnen met een geboorte sessie. Wat heeft ze nu eigenlijk meegekregen vanuit de zwangerschap en geboorte, wat wel bij haar zit, maar niet van haar is?
Haar opa is overleden toen ze in haar moeders buik verbleef, en dat had veel impact op iedereen, vooral op haar moeder. Opa had longkanker en daar zit veel stikangst. Verder is er ook een miskraam bij moeder geweest. We werken alle overtuigingen en overgedragen emoties uit in een prachtige sessie, die veel duidelijkheid schept en waardoor ze een heel stuk kan helen.

Na een aantal maanden zie ik haar opnieuw en is het net alsof er een andere jonge vrouw voor mij staat. Ze heeft een leuke man ontmoet en het gaat veel beter met haar. We gaan deze sessie vooral werken aan haar slik- en stikangst en aan een voorval dat plaatsvond in de afgelopen maanden. En weer ontstaat er een prachtige sessie waarin haar lichaam heel veel opgeslagen emoties los kan laten.

Wéér een paar maanden verder komt ze voor de derde keer mijn praktijk binnenlopen. Was ik bij de tweede sessie al verbaasd over de kracht en schoonheid van deze jonge dame, nu ben ik echt perplex. Wat kan iemand veranderen in korte tijd! Ze straalt van oor tot oor. Ze is ondertussen gaan samenwonen met haar geliefde. Ze heeft een moment van verslikken gehad, maar door rustig te gaan zitten was het zo opgelost, haar lichaam wist precies wat het moest doen: er was deze keer geen paniek die alles erger maakte. Haar overgewicht is, hoewel nagenoeg niet zichtbaar, nog steeds een issue. We werken met verleden-heden-toekomst tekeningen en er ontvouwt zich een sessie die erg gaat over veiligheid en dat haar cellen nu de stevige muur die er gebouwd los mogen gaan laten.

De jonge vrouw die mijn praktijk binnenkwam en bijna geen toekomst meer zag, is vol vreugde. Heeft de liefde van haar leven gevonden. Maakt plannen en deze liggen binnen handbereik. Haar toekomst ziet er zonnig en zeer waardevol uit. En ze weet dat als het weer eens even gaat wiebelen, ze altijd hulp kan en mag vragen. Er is een stevige basis ontstaan van waaruit ze verder mag groeien. En ik, ik kijk haar met veel trots na en verheug me al op de sessie over weer een aantal maanden. Ik ben benieuwd welke mooie ontwikkelingen ze dan weer heeft doorgemaakt en voel me dankbaar dat ik getuige mag zijn van zoveel heling.